Ῥένος, Ποιητικὰ γράμματα.
1949. 14x19cm. Σελ. 96.
Ἐξαντλημένο.
Σήμερα πιὰ οἱ "μύθοι" δὲν ἀνθίζουν, γόνιμοι κι ἀνθρώπινοι, ἐξιλαστήριοι καὶ σωστικοί, ἀ π ο φ ο ρ τ ι σ τ ι κ ο ὶ ἀπὸ στόμα σὲ στόμα κι ἀπὸ καρδιὰ σὲ καρδιά. Ὁ Λόγος κ ό ν τ υ ν ε, θάμπωσε - ἔχασε τό "μέταλλό" του. Τώρα δ ά ν ε ι ο τὸ μέταλλο, μικροφωνικό, φονικό.
Ρένος Ἀποστολίδης ["Κριτικὴ τοῦ Μεταπολέμου", σελ.96.]
